-
1 bellicum
I.In gen.A.Lit.:B.ars duellica,
Plaut. Ep. 3, 4, 14:bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt,
Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43:disciplina,
Cic. N. D. 2, 64, 161:jus,
id. Off. 3, 29, 107:virtus,
id. Mur. 10, 22:laus,
military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24:laudes,
Cic. Off. 1, 22, 78:gloria,
Tac. A. 1, 52:caerimoniae,
Liv. 1, 32, 5:certamina,
Flor. 4, 12, 58:ignis,
proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8:tubicen,
Ov. M. 3, 705:rostra,
Tib. 2, 3, 40:navis,
Prop. 2 (3), 15, 43:turba,
id. 3 (4), 14, 13:parma,
id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1:nubes,
the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.— Hence, subst.: bellĭcum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6:simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit,
causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.—Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.—And of fiery, inflammatory discourse:II.alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum,
sounds the alarm, Cic. Or 12, 39:non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est,
Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33. —Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war:Pallas,
Ov. M. 5, 46:dea,
id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814:virgo,
id. M. 4, 754:Mars,
id. F. 3, 1:deus,
i.e. Romulus, id. ib. 2, 478:civitas,
devoted to war, Vell. 2, 38, 3.—Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661. -
2 bellicus
I.In gen.A.Lit.:B.ars duellica,
Plaut. Ep. 3, 4, 14:bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt,
Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43:disciplina,
Cic. N. D. 2, 64, 161:jus,
id. Off. 3, 29, 107:virtus,
id. Mur. 10, 22:laus,
military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24:laudes,
Cic. Off. 1, 22, 78:gloria,
Tac. A. 1, 52:caerimoniae,
Liv. 1, 32, 5:certamina,
Flor. 4, 12, 58:ignis,
proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8:tubicen,
Ov. M. 3, 705:rostra,
Tib. 2, 3, 40:navis,
Prop. 2 (3), 15, 43:turba,
id. 3 (4), 14, 13:parma,
id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1:nubes,
the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.— Hence, subst.: bellĭcum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6:simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit,
causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.—Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.—And of fiery, inflammatory discourse:II.alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum,
sounds the alarm, Cic. Or 12, 39:non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est,
Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33. —Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war:Pallas,
Ov. M. 5, 46:dea,
id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814:virgo,
id. M. 4, 754:Mars,
id. F. 3, 1:deus,
i.e. Romulus, id. ib. 2, 478:civitas,
devoted to war, Vell. 2, 38, 3.—Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661. -
3 duellicus
I.In gen.A.Lit.:B.ars duellica,
Plaut. Ep. 3, 4, 14:bellicam rem administrari majores nostri nisi auspicato noluerunt,
Cic. Div. 2, 36, 76; Hor. C. 4, 3, 6; Suet. Calig. 43:disciplina,
Cic. N. D. 2, 64, 161:jus,
id. Off. 3, 29, 107:virtus,
id. Mur. 10, 22:laus,
military glory, id. Brut. 21, 84; Caes. B. G. 6, 24:laudes,
Cic. Off. 1, 22, 78:gloria,
Tac. A. 1, 52:caerimoniae,
Liv. 1, 32, 5:certamina,
Flor. 4, 12, 58:ignis,
proceeding from the enemy, Liv. 30, 5, 8:tubicen,
Ov. M. 3, 705:rostra,
Tib. 2, 3, 40:navis,
Prop. 2 (3), 15, 43:turba,
id. 3 (4), 14, 13:parma,
id. 2 (3), 25, 8: nomina, appellatives obtained by valorous deeds in war (as Africanus, Asiaticus, Macedonicus, etc.), Flor. 3, 8, 1:nubes,
the misfortune of war, Claud. Laus. Seren. 196: columella. Fest. p. 27; cf. Bellona.— Hence, subst.: bellĭcum, i, n., a signal for march or for the beginning of an attack (given by the trumpet); always in the connection bellicum canere, to give the signal for breaking up camp, for an attack, for commencing hostilities: Philippum, ubi primum bellicum cani audisset, arma capturum, at the first signal will be ready to take arms, etc., Liv 35, 18, 6:simul atque aliqui motus novus bellicum canere coepit,
causes the war-trumpet to sound, Cic. Mur. 14, 30; Just. 12, 15, 11; App de Mundo, p. 71, 37.—Trop.: idem bellicum me cecinisse dicunt. aroused, incited, Cic. Phil. 7, 1, 3.—And of fiery, inflammatory discourse:II.alter (Thucydides) incitatior fertur et de bellicis rebus canit etiam quodammodo bellicum,
sounds the alarm, Cic. Or 12, 39:non eosdem modos adhibent, cum bellicum est canendum, et cum posito genu supplicandum est,
Quint. 9, 4, 11; 10, 1, 33. —Transf., poet., = bellicosus, warlike, fierce in war:Pallas,
Ov. M. 5, 46:dea,
id. ib. 2, 752; id. F. 3, 814:virgo,
id. M. 4, 754:Mars,
id. F. 3, 1:deus,
i.e. Romulus, id. ib. 2, 478:civitas,
devoted to war, Vell. 2, 38, 3.—Of animals: equorum duellica proles, * Lucr. 2, 661. -
4 Princeps
1.princeps, cĭpis, adj. and subst. comm. [primus-capio], first in time or order (syn. primus).— Lit., in gen.:B.ut quisque in fugā postremus, ita periculo princeps erat,
Cic. Verr. 2, 5, 34, § 90:princeps in proelium ibat, ultimus conserto proelio excedebat,
Liv. 21, 4:princeps Horatius ibat,
first, in front, in advance, id. 1, 26 Weissenb. ad [p. 1445] loc.:princeps fuit ad conatum exercitus comparandi,
Cic. Phil. 10, 11, 24:Firmani principes pecuniae pollicendae fuerunt,
were the first to promise, id. ib. 7, 8, 23:princeps in agendo,
id. Div. in Caecil. 15, 47; Caes. B. G. 7, 2:omnium nationum exterarum princeps Sicilia se ad amicitiam populi Romani applicuit,
was the first that entered into friendship with the Roman people, Cic. Verr. 2, 2, 1, § 2:princeps et solus bellum his indixit,
Nep. Thras. 1, 5:princeps in haec verba jurat,
Caes. B. C. 1, 76:ut principes talem nuntium attulisse viderentur,
to be the first, id. ib. 1, 53:qui Formiarum moenia dicitur Princeps tenuisse,
Hor. C. 3, 17, 7:matri Qui dederit princeps oscula,
Ov. F. 2, 714:princeps turmas inducit Asilas,
Verg. A. 11, 620:princeps ante omnes,
first of all, id. ib. 5, 833.—Of things:quoniam exordium princeps omnium esse debet,
Cic. Inv. 1, 7, 19:qualitatum aliae sunt principes, aliae ex lis ortae,
original, id. Ac. 1, 7, 26:mensis Romani anni,
Col. 11, 2, 3:addere principi Limo particulam,
Hor. C. 1, 16, 13:dies imperii princeps, vitae supremus,
Tac. A. 1, 9.—The first, chief, the most eminent, distinguished, or noble (syn. primores):II.longe omnium gravitate princeps Plato,
Cic. Or. 19, 62:Eudoxus in astrologiā facile princeps,
id. Div. 2, 42, 87:quaedam principes feminae,
certain noble ladies, Plin. 8, 32, 50, § 119:principe loco genitus,
id. 37, 2, 11, § 40.—Prov.:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35. —Rarely of things:gemma princeps Sardonychus,
Juv. 13, 138.—As subst.: princeps, cĭpis, m., the first man, first person:B.princeps senatŭs,
the first senator on the censor's list, the first member of the Senate, Liv. 34, 44.—Esp., the first, chief, principal, most distinguished person:C.quales in re publicā principes essent, talis reliquos solere esse civis,
Cic. Fam. 1, 9, 12:juventutis,
one of the noblest of the Roman knights, id. Vatin. 10, 24: trecenti conjuravimus principes juventutis Romanae, i. e. high-born or patrician youths, Liv. 2, 12, 15 (= proceres juventutis, id. 10, 28, 7); 42, 61, 5.—In the time of the emperors this was also a title of honor given to the prince, the heir to the empire, Tac. A. 1, 3:sacerdotum,
the high-priest, Vulg. Act. 4, 6. —A chief, head, author, originator, leader, contriver, etc.:D.princeps atque architectus sceleris,
Cic. Clu. 22, 60:Zeno eorum (Stoicorum) princeps non tam rerum inventor fuit, quam verborum novorum,
id. Fin. 3, 2, 5:princeps Argonautarum,
i. e. Jason, id. Tusc. 4, 32, 69:principes consilii publici, i. e. senatus,
id. Sest. 45, 97:conjurationis,
id. Cat. 1, 11, 27:eorum omnium hic dux est atque princeps,
id. Har. Resp. 26, 57:regendae civitatis dux et sententiae princeps in senatu,
id. de Or. 3, 17, 63:(pueri) aequalium principes,
first among their playfellows, id. Fin. 5, 22, 61:gregis,
i. e. of players, Suet. Calig. 58:principes sententiarum consulares,
who were first asked for their opinion, Liv. 8, 21:hujus consilii principes,
Caes. B. G. 2, 14:belli inferendi,
first in commencing hostilities, id. ib. 5, 52:jam princeps equitum,
at the head of, Juv. 4, 32.—Of ancestors:hinc Dardanus ortus Iasiusque pater, genus a quo principe nostrum,
Verg. A. 3, 168 (cf., in this sense, principium, Sil. 15, 748; v. principium, II. B. 2.).—A chief, superior, director (ante- and post-class.):E.principes, qui utrique rei praeponuntur,
Varr. R. R. 1, 2; Lampr. Alex. Sev. 32.—A prince, i. e. a ruler, sovereign, emperor ( poet. and post-Aug.):F.hic ames dici pater atque princeps,
Hor. C. 1, 2, 50; Ov. P. 1, 2, 123; Tac. A. 1, 1:quae non faciet quod principis uxor,
Juv. 6, 617; 8, 224.—In milit. lang.: princĭpes, um, m., the second line of soldiers, between the hastati and triarii, Liv. 8, 8; 22, 5; 30, 8; 37, 39; cf. Varr. L. L. 5, § 89; Veg. Mil. 1, 20; 2, 15; cf. Ov. F. 3, 129; and Becker, Antiq. 3, 2, p. 249 sq.; p. 269 sq.—Princeps also signifies,1.A company or division of the principes: signum primi principis, of the first company of the principes, Liv. 26, 6, 1:2.octavum principem duxit,
was centurion of the eighth maniple, Cic. ad Brut. 1, 8, 2.—A centurion or captain of the principes: princeps prior, the first captain of the principes, Caes. B. C. 3, 64 fin.:3.princeps tertiae legionis,
Liv. 25, 14; cf. id. 42, 34.—The office of centurion of the principes, the centurionship or captaincy of the principes: mihi primus princeps prioris centuriae est adsignatus, the first captaincy of the principes, Liv. 42, 34, 8.— Comp.:2.omnium priorum principum principiorem, si dici fas est,
Cassiod. Hist. Eccl. 1, 1.Princeps, cĭpis, m., a celebrated flute-player, Phaedr. 5, 7, 4. -
5 princeps
1.princeps, cĭpis, adj. and subst. comm. [primus-capio], first in time or order (syn. primus).— Lit., in gen.:B.ut quisque in fugā postremus, ita periculo princeps erat,
Cic. Verr. 2, 5, 34, § 90:princeps in proelium ibat, ultimus conserto proelio excedebat,
Liv. 21, 4:princeps Horatius ibat,
first, in front, in advance, id. 1, 26 Weissenb. ad [p. 1445] loc.:princeps fuit ad conatum exercitus comparandi,
Cic. Phil. 10, 11, 24:Firmani principes pecuniae pollicendae fuerunt,
were the first to promise, id. ib. 7, 8, 23:princeps in agendo,
id. Div. in Caecil. 15, 47; Caes. B. G. 7, 2:omnium nationum exterarum princeps Sicilia se ad amicitiam populi Romani applicuit,
was the first that entered into friendship with the Roman people, Cic. Verr. 2, 2, 1, § 2:princeps et solus bellum his indixit,
Nep. Thras. 1, 5:princeps in haec verba jurat,
Caes. B. C. 1, 76:ut principes talem nuntium attulisse viderentur,
to be the first, id. ib. 1, 53:qui Formiarum moenia dicitur Princeps tenuisse,
Hor. C. 3, 17, 7:matri Qui dederit princeps oscula,
Ov. F. 2, 714:princeps turmas inducit Asilas,
Verg. A. 11, 620:princeps ante omnes,
first of all, id. ib. 5, 833.—Of things:quoniam exordium princeps omnium esse debet,
Cic. Inv. 1, 7, 19:qualitatum aliae sunt principes, aliae ex lis ortae,
original, id. Ac. 1, 7, 26:mensis Romani anni,
Col. 11, 2, 3:addere principi Limo particulam,
Hor. C. 1, 16, 13:dies imperii princeps, vitae supremus,
Tac. A. 1, 9.—The first, chief, the most eminent, distinguished, or noble (syn. primores):II.longe omnium gravitate princeps Plato,
Cic. Or. 19, 62:Eudoxus in astrologiā facile princeps,
id. Div. 2, 42, 87:quaedam principes feminae,
certain noble ladies, Plin. 8, 32, 50, § 119:principe loco genitus,
id. 37, 2, 11, § 40.—Prov.:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35. —Rarely of things:gemma princeps Sardonychus,
Juv. 13, 138.—As subst.: princeps, cĭpis, m., the first man, first person:B.princeps senatŭs,
the first senator on the censor's list, the first member of the Senate, Liv. 34, 44.—Esp., the first, chief, principal, most distinguished person:C.quales in re publicā principes essent, talis reliquos solere esse civis,
Cic. Fam. 1, 9, 12:juventutis,
one of the noblest of the Roman knights, id. Vatin. 10, 24: trecenti conjuravimus principes juventutis Romanae, i. e. high-born or patrician youths, Liv. 2, 12, 15 (= proceres juventutis, id. 10, 28, 7); 42, 61, 5.—In the time of the emperors this was also a title of honor given to the prince, the heir to the empire, Tac. A. 1, 3:sacerdotum,
the high-priest, Vulg. Act. 4, 6. —A chief, head, author, originator, leader, contriver, etc.:D.princeps atque architectus sceleris,
Cic. Clu. 22, 60:Zeno eorum (Stoicorum) princeps non tam rerum inventor fuit, quam verborum novorum,
id. Fin. 3, 2, 5:princeps Argonautarum,
i. e. Jason, id. Tusc. 4, 32, 69:principes consilii publici, i. e. senatus,
id. Sest. 45, 97:conjurationis,
id. Cat. 1, 11, 27:eorum omnium hic dux est atque princeps,
id. Har. Resp. 26, 57:regendae civitatis dux et sententiae princeps in senatu,
id. de Or. 3, 17, 63:(pueri) aequalium principes,
first among their playfellows, id. Fin. 5, 22, 61:gregis,
i. e. of players, Suet. Calig. 58:principes sententiarum consulares,
who were first asked for their opinion, Liv. 8, 21:hujus consilii principes,
Caes. B. G. 2, 14:belli inferendi,
first in commencing hostilities, id. ib. 5, 52:jam princeps equitum,
at the head of, Juv. 4, 32.—Of ancestors:hinc Dardanus ortus Iasiusque pater, genus a quo principe nostrum,
Verg. A. 3, 168 (cf., in this sense, principium, Sil. 15, 748; v. principium, II. B. 2.).—A chief, superior, director (ante- and post-class.):E.principes, qui utrique rei praeponuntur,
Varr. R. R. 1, 2; Lampr. Alex. Sev. 32.—A prince, i. e. a ruler, sovereign, emperor ( poet. and post-Aug.):F.hic ames dici pater atque princeps,
Hor. C. 1, 2, 50; Ov. P. 1, 2, 123; Tac. A. 1, 1:quae non faciet quod principis uxor,
Juv. 6, 617; 8, 224.—In milit. lang.: princĭpes, um, m., the second line of soldiers, between the hastati and triarii, Liv. 8, 8; 22, 5; 30, 8; 37, 39; cf. Varr. L. L. 5, § 89; Veg. Mil. 1, 20; 2, 15; cf. Ov. F. 3, 129; and Becker, Antiq. 3, 2, p. 249 sq.; p. 269 sq.—Princeps also signifies,1.A company or division of the principes: signum primi principis, of the first company of the principes, Liv. 26, 6, 1:2.octavum principem duxit,
was centurion of the eighth maniple, Cic. ad Brut. 1, 8, 2.—A centurion or captain of the principes: princeps prior, the first captain of the principes, Caes. B. C. 3, 64 fin.:3.princeps tertiae legionis,
Liv. 25, 14; cf. id. 42, 34.—The office of centurion of the principes, the centurionship or captaincy of the principes: mihi primus princeps prioris centuriae est adsignatus, the first captaincy of the principes, Liv. 42, 34, 8.— Comp.:2.omnium priorum principum principiorem, si dici fas est,
Cassiod. Hist. Eccl. 1, 1.Princeps, cĭpis, m., a celebrated flute-player, Phaedr. 5, 7, 4. -
6 principes
1.princeps, cĭpis, adj. and subst. comm. [primus-capio], first in time or order (syn. primus).— Lit., in gen.:B.ut quisque in fugā postremus, ita periculo princeps erat,
Cic. Verr. 2, 5, 34, § 90:princeps in proelium ibat, ultimus conserto proelio excedebat,
Liv. 21, 4:princeps Horatius ibat,
first, in front, in advance, id. 1, 26 Weissenb. ad [p. 1445] loc.:princeps fuit ad conatum exercitus comparandi,
Cic. Phil. 10, 11, 24:Firmani principes pecuniae pollicendae fuerunt,
were the first to promise, id. ib. 7, 8, 23:princeps in agendo,
id. Div. in Caecil. 15, 47; Caes. B. G. 7, 2:omnium nationum exterarum princeps Sicilia se ad amicitiam populi Romani applicuit,
was the first that entered into friendship with the Roman people, Cic. Verr. 2, 2, 1, § 2:princeps et solus bellum his indixit,
Nep. Thras. 1, 5:princeps in haec verba jurat,
Caes. B. C. 1, 76:ut principes talem nuntium attulisse viderentur,
to be the first, id. ib. 1, 53:qui Formiarum moenia dicitur Princeps tenuisse,
Hor. C. 3, 17, 7:matri Qui dederit princeps oscula,
Ov. F. 2, 714:princeps turmas inducit Asilas,
Verg. A. 11, 620:princeps ante omnes,
first of all, id. ib. 5, 833.—Of things:quoniam exordium princeps omnium esse debet,
Cic. Inv. 1, 7, 19:qualitatum aliae sunt principes, aliae ex lis ortae,
original, id. Ac. 1, 7, 26:mensis Romani anni,
Col. 11, 2, 3:addere principi Limo particulam,
Hor. C. 1, 16, 13:dies imperii princeps, vitae supremus,
Tac. A. 1, 9.—The first, chief, the most eminent, distinguished, or noble (syn. primores):II.longe omnium gravitate princeps Plato,
Cic. Or. 19, 62:Eudoxus in astrologiā facile princeps,
id. Div. 2, 42, 87:quaedam principes feminae,
certain noble ladies, Plin. 8, 32, 50, § 119:principe loco genitus,
id. 37, 2, 11, § 40.—Prov.:principibus placuisse viris non ultima laus est,
Hor. Ep. 1, 17, 35. —Rarely of things:gemma princeps Sardonychus,
Juv. 13, 138.—As subst.: princeps, cĭpis, m., the first man, first person:B.princeps senatŭs,
the first senator on the censor's list, the first member of the Senate, Liv. 34, 44.—Esp., the first, chief, principal, most distinguished person:C.quales in re publicā principes essent, talis reliquos solere esse civis,
Cic. Fam. 1, 9, 12:juventutis,
one of the noblest of the Roman knights, id. Vatin. 10, 24: trecenti conjuravimus principes juventutis Romanae, i. e. high-born or patrician youths, Liv. 2, 12, 15 (= proceres juventutis, id. 10, 28, 7); 42, 61, 5.—In the time of the emperors this was also a title of honor given to the prince, the heir to the empire, Tac. A. 1, 3:sacerdotum,
the high-priest, Vulg. Act. 4, 6. —A chief, head, author, originator, leader, contriver, etc.:D.princeps atque architectus sceleris,
Cic. Clu. 22, 60:Zeno eorum (Stoicorum) princeps non tam rerum inventor fuit, quam verborum novorum,
id. Fin. 3, 2, 5:princeps Argonautarum,
i. e. Jason, id. Tusc. 4, 32, 69:principes consilii publici, i. e. senatus,
id. Sest. 45, 97:conjurationis,
id. Cat. 1, 11, 27:eorum omnium hic dux est atque princeps,
id. Har. Resp. 26, 57:regendae civitatis dux et sententiae princeps in senatu,
id. de Or. 3, 17, 63:(pueri) aequalium principes,
first among their playfellows, id. Fin. 5, 22, 61:gregis,
i. e. of players, Suet. Calig. 58:principes sententiarum consulares,
who were first asked for their opinion, Liv. 8, 21:hujus consilii principes,
Caes. B. G. 2, 14:belli inferendi,
first in commencing hostilities, id. ib. 5, 52:jam princeps equitum,
at the head of, Juv. 4, 32.—Of ancestors:hinc Dardanus ortus Iasiusque pater, genus a quo principe nostrum,
Verg. A. 3, 168 (cf., in this sense, principium, Sil. 15, 748; v. principium, II. B. 2.).—A chief, superior, director (ante- and post-class.):E.principes, qui utrique rei praeponuntur,
Varr. R. R. 1, 2; Lampr. Alex. Sev. 32.—A prince, i. e. a ruler, sovereign, emperor ( poet. and post-Aug.):F.hic ames dici pater atque princeps,
Hor. C. 1, 2, 50; Ov. P. 1, 2, 123; Tac. A. 1, 1:quae non faciet quod principis uxor,
Juv. 6, 617; 8, 224.—In milit. lang.: princĭpes, um, m., the second line of soldiers, between the hastati and triarii, Liv. 8, 8; 22, 5; 30, 8; 37, 39; cf. Varr. L. L. 5, § 89; Veg. Mil. 1, 20; 2, 15; cf. Ov. F. 3, 129; and Becker, Antiq. 3, 2, p. 249 sq.; p. 269 sq.—Princeps also signifies,1.A company or division of the principes: signum primi principis, of the first company of the principes, Liv. 26, 6, 1:2.octavum principem duxit,
was centurion of the eighth maniple, Cic. ad Brut. 1, 8, 2.—A centurion or captain of the principes: princeps prior, the first captain of the principes, Caes. B. C. 3, 64 fin.:3.princeps tertiae legionis,
Liv. 25, 14; cf. id. 42, 34.—The office of centurion of the principes, the centurionship or captaincy of the principes: mihi primus princeps prioris centuriae est adsignatus, the first captaincy of the principes, Liv. 42, 34, 8.— Comp.:2.omnium priorum principum principiorem, si dici fas est,
Cassiod. Hist. Eccl. 1, 1.Princeps, cĭpis, m., a celebrated flute-player, Phaedr. 5, 7, 4. -
7 opening
1. n отверстие, щель; просвет2. n расщелина; проход3. n опушка4. n начало; вступление, вступительная частьopening speech — вступительная речь, вступительное слово
5. n открытие; раскрытиеto watch the opening of a flower — наблюдать за тем, как распускается цветок
opening the gate for — открывающий путь; открытие пути
6. n театр. открытие сезона; премьера; первое представлениеbefore the opening there had been two dress rehearsals — перед первым спектаклем было две генеральных репетиции
7. n кино первая демонстрация фильма, премьера, первый экранopening sitting — первое заседание; открытие
8. n благоприятная возможность, удобный случай9. n вакансия10. n амер. вырубка в лесу; просека, прогалина11. n амер. выставка мод в университете12. n спец. зев; раствор13. n горн. подготовительная выработка; вскрытие14. n горн. выход на поверхность15. n горн. архит. проём16. n горн. тех. калибр17. n горн. спорт. незащищённое для атаки место18. n горн. шахм. дебютEnglish opening — «английское начало»
19. a первый, начальныйopening witness — свидетель, первый по порядку
20. a вступительный, открывающийopening chevron — открывающий символ "<"
21. a исходныйСинонимический ряд:1. hole (noun) aperture; breach; break; chasm; cleft; crack; discontinuity; fissure; gap; hole; orifice; outlet; tear; vent2. opportunity (noun) availability; chance; look-in; occasion; opportunity; possibility; shot; show; squeak; time; vacancy3. start (noun) alpha; beginning; birth; commencement; dawn; dawning; day spring; genesis; inauguration; inception; initiation; launching; leadoff; nascence; onset; opening gun; origin; outset; outstart; setout; spring; start4. breaching (verb) breaching; disrupting; holing; rupturing5. convening (verb) convening; meeting; sitting6. disclosing (verb) disclosing; displaying; exposing; revealing; unclothing; uncovering; unveiling7. expanding (verb) expanding; extending; fan out; fanning out; outspreading; outstretching; spreading; unfolding8. opening (verb) approaching; beginning; clearing; commencing; embarking; embarking on; embarking upon; entering; getting off; inaugurating; initiating; jumping off; kicking off; launching; leading off; opening; set out; set to; setting to; starting; take on; take up; taking up; teeing off; undertaking9. undoing (verb) unclosing; undoing; unstoppingАнтонимический ряд:closing; conclusion; enclosure; end; obstruction; termination
См. также в других словарях:
Japanese strategic planning for mainland Asia (1905–1940) — As a result of her victories in the wars against China (1894–95) and Czarist Russia (1904–05), Japan secured the basic elements of her national desires for the time being. Afterwards she undertook the management of Manchuria. This marked the… … Wikipedia
Movement for the Emancipation of the Niger Delta — This article is about Nigerian militant group. For Palestinensian NGO, see Middle East Nonviolence and Democracy. The Movement for the Emancipation of the Niger Delta ( MEND ) is one of the largest militant groups in the Niger Delta region of… … Wikipedia
United States — a republic in the N Western Hemisphere comprising 48 conterminous states, the District of Columbia, and Alaska in North America, and Hawaii in the N Pacific. 267,954,767; conterminous United States, 3,022,387 sq. mi. (7,827,982 sq. km); with… … Universalium
war, law of — Introduction that part of international law dealing with the inception, conduct, and termination of warfare. Its aim is to limit the suffering caused to combatants and, more particularly, to those who may be described as the victims of war… … Universalium
Timeline of the 2008 South Ossetia war — The 2008 South Ossetia war started on August 7, 2008 and involves Georgia, Russian Federation, South Ossetia and Abkhazia.Military conflict TimelineThe tensions have been escalating through the year of 2008, but the countdown to the open… … Wikipedia
Russo-Japanese War — Infobox Military Conflict conflict=Russo Japanese War partof= caption= date=8 February 1904 ndash; 5 September 1905 place=Manchuria, Yellow Sea casus=Rival ambitions over Manchuria and the Korean peninsula territory= result=Japanese victory;… … Wikipedia
Siege of Akragas (406 BC) — Infobox Military Conflict conflict= Siege of Akragas (406 BC) partof=The Sicilian Wars campaign=The Second Sicilian War caption=Siege of Akragas 406 BC. Political boundaries and path of troop movements are inexact because of lack of primary… … Wikipedia
Anglo-Dutch Wars — Anglo–Dutch Wars Dutch attack on the Medway during the Second Anglo–Dutch War by Pieter Cornelisz van Soest c. 1667. The captured English ship Royal Charles is right of centre … Wikipedia
Chilean Civil War — For the conflict of 1829, see Chilean Civil War of 1829. Chilean Civil War Picture of the cruiser Esmeralda and battery ship Magallanes shooting at Balmacedist forces during the Battle of Concón … Wikipedia
GAZ — For other uses, see Gaz (disambiguation). Gorky Automobile Plant Type Public (RTS:GAZA) Industry Automotive … Wikipedia
Military use of children — A Chinese Nationalist soldier, age 10, member of a Chinese division from the X Force, boarding planes in Burma bound for China, May 1944. The military use of children takes three distinct forms: children can take direct part in hostilities (child … Wikipedia